głębokie płuco

oddech

to ciągłe

pieprzenie się

z niebem

raz po raz

bierze nas

łagodny kutas

powietrza

śmiesznie

odpowiadamy

ciepłymi chujkami

naszych oddechów

bieganie to ostre rżnięcie.

Receptor

Pan Saturn bezpiecznie
Odcięty od świata
Pierścieniem złożonym
Z lodowatych głazów
Wie że należy
Smutnym łzy ocierać
Więc robi to.
Grzbietem dłoni.

kolaps

mamo

nie rozumiem

jak możesz to robić

powiedział do mnie 

(kwiat mojego ciała)

gdy zauważył

jak grzeszę czyniąc

rzeczy pospolite

z pozycji nieśmiertelnych

wyraźnie zobaczył

to od czego ja

odwracam wzrok w strachu

doskonale wiedziało

gdzie trafić to

moje drugie ja

przepraszam cię

synu

powiedziałam

i obiecałam nam

robić

tylko to co ma sens

a jeśli kiedyś jeszcze zapomnę

o własnej świetności

oprę się na twojej

nigdy niezbitej

żyję się

obudziłam się w sobotę za wcześnie
w sobotę za wcześnie trwa
co najmniej do dziewiątej


słońce już wzeszło
był piękny letni dzień
a mnie było smutno

po pokoju latała mucha
której nie udało mi się
wypuścić wieczorem
już się wyspała


moja pościel przesiąkła
zapachem trudnego snu:
całe życie
by sobie przypomnieć
że już
się umarło

jajo

kiedy przyjdzie po mnie śmierć
i powie mi że
opuścić już czas
mam
odpowiem jej
że już się umieram.

to będzie mój ostatni dowcip.

na północ

to niesamowite
już nigdy
nie będę młoda

a po burzy spokój

najbrzydsze są ciała mężczyzn
zakurzone z otwartymi oczami
do końca chcące zachować
kontakt wzrokowy z wrogiem

kobiety leżą jak ścięte osiki
porozrzucane nóg i rąk gałęzie
nie drżą na wietrze i nie mają piersi
stężały im soki w żyłach

dzieci natomiast wyglądają 
jak gdyby po prostu spały
może to dlatego że śpią jak zabite

śni im się, że uciekają
po jakubowej drabinie
przez złym Panem

***

mam Twoje kartony
skandynawsko złożone
do skoku w trzeci wymiar

póki co śpią za szafą
i śnią
potencjalną przeprowadzkę
piwniczne migracje
ciasny bagażnik

i jak z otwartymi klapami
przyjęłyby w siebie
miękkie dłonie swetrów
niechciane zapachy
pokonaną królową białych

pod koniec tego snu
wygładzam im wargi
taśmą klejącą
pieczętuję kurzem

żeby nie pamiętać
co wydarzyło się
na dnie
kartonu

wciąż mam je
kartony Schroedingera
przechowujące co najmniej
powietrze